أدعيته لطلب الفرج وكشف المهمات ودفع الشدائد

لطلب دفع الشدائد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اللَّهُمَّ إِنَّ ذُنُوبِي وَكَثْرَ تَهَا قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ، وَحَجَبَتْني عَنِ اسْتِمَالِ رَحْمَتِكَ، وَبِاعَدَتْني عَنِ اسْتِيحَابِ مَغْفِرَتِكَ، وَلَوْلَا تَعَلَّقى بِآلَائِكَ وَتَمَسُّكى بِالدُّعَاءِ وَمَا وَعَدْتَ أَمْثَالَى مِنَ الْمُسْرِفِينَ

دعای بیست و یکم دعای آن حضرت سلام برای دفع گرفتاری ها

به نام خداوند بخشاینده بسیار مهربان

بار خدایا به یقین گناهانم و فزونی آنها آبرویم را نزد تو از بین برده و مرا از شایستگی نسبت به دریافت) رحمتت منع نموده و از استحقاق آمرزشت دور ساخته است. و هر آینه من نا امید میشدم اگر تعلق و وابستگی ام به نعمتهایت و چنگ زدنم به دعا و نیایش با تو و وعده ای که به مسرفین و از حد گذرندگان

وَأَمْثَالَى مِنَ الْخَاطِئِينَ، وَوَعَدْتَ الْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِقَوْلِكَ : يا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ) وَحَذَرْتَ الْقَانِطِينَ مِنْ رَحْمَتِكَ، فَقُلْتَ: ﴿وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُونَ ﴾ ثُمَّ نَدَيْتَنَا بِرَأُ فَتِكَ إِلَى دُعَائِكَ ، فَقُلْتَ: أَدْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (١) الهي لَقَدْ كَانَ ا الْإِياسُ عَلَى مُشْتَمِلاً، وَالْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَتِكَ عَلَى مُلْتَحفاً،

الهى لَقَدْ وَعَدْتَ الْمُحْسِنَ ظَنَّهُ بِكَ ثَواباً، وَأَوْعَدْتَ الْمَسِيءَ ظَنَّهُ بِكَ عِقاباً ، اللَّهُمَّ وَقَدْ أَمْسَكَ رَمَى حُسْنُ الظَّنِّ بِكَ فِي عِتْقِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَتَعَمُّدِ زَلْتِي، وَاقَالَةِ عَثْرَتِي، اللَّهُمَّ قَوْلَكَ الْحَقُّ الذى لا خُلْفَ لَهُ وَلَا تَبْدِيلَ: ﴿يَوْمَ نَدْعُوكُلَّ أناس يا مامِهِمْ وَذَلِكَ يَوْمُ النُّشُورِ، إِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ، وَبُعْثِرَ ما في القبور. اللَّهُمَّ فَإِنِّي أُوفى، وَأَشْهَدُ وَأَقِرُّ، وَلَا أُنْكِرُ وَلَا أَجْحَدُ، وَأَسِرُّ وَأَعْلِنُ وَأَظْهِرُ وَأَبْطِنُ، بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَحْدَكَ لا

و خطاکارانی همانند من و نومیدان از درگاه رحمتت : ، نمی بود که به آنان فرمودی: قل يا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ( سوره زمر ٫ آیه ۵۳) (ای بندگانم که در گناه و خطا بر علیه خودشان زیاده روی کردند. از رحمت خداوند مأیوس نشوید که مسلماً خداوند تمام گناهان را می آمرزد؛ چرا که به راستی او بسیار آمرزنده و مهربان است و مأیوسان از رحمتت را هشدار داده و فرمودی قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلا الضَّالُونَ(سوره حجر٫ آیه ۵۶) (و کیست که از رحمت پروردگارش مأیوس شود جز گمراهان سپس با محبت و رأفت خویش ما را به سوی نیایش با خودت فرا خوانده و فرمودی: ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخرين )(سوره غافر ٫ آیه ۶۰) مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم قطعا کسانی که نسبت به عبادتم تکبر می ورزند با خواری و سرافکندگی وارد جهنم خواهند شد معبود من اگر اینها نمی بود قطعا یأس بر من چیره میشد و نومیدی از رحمتت مرا فرا می گرفت.

معبودا بدون شک تو به هر که نسبت به تو گمان نیکو دارد مژده پاداش دادی و کسی را که نسبت به تو گمان بد دارد تهدید به مجازات نمودی خداوندا مسلما رمق و جان ضعیفم را فقط خوش گمانی نسبت به (رحمت) تو در آزاد نمودن گردنم از آتش و پوشاندن لغزش و بخشش خطایم حفظ نموده است.

خداوندا سخن حقت که هیچ خلاف و تبدیل و تغییری در آن راه ندارد این است که: یوم ندْعُوا كل أناس بإمامهم(سورة إسراء آية ۷۱) روزی که هر گروهی از مردم را با پیشوایشان فرامی خوانیم و آن (روز) روز زنده کردن مردگان است هنگامی که در صور دمیده شود( عبارت «إذا نفخ في الصور» در متن عربی دعا یک عبارت قرآنی است که در آیات ۱۰۱ سوره مؤمنون و ۱۳ سوره حاقه به کار رفته و نیز این عبارت بدون کلمه «إذا» در آیات ۹۹ سوره کهف ۵۱ سوره پس ۶۸ سوره زمر و ۲۰ سوره ق وجود دارد.) و آن چه در درون قبرهاست زیر و رو شود. ( عبارت «يعتر ما في القبور» از آیه ۹ سوره مبارکه عادیات اقتباس شده است.)

خداوندا من حقیقتا به پیمانم وفا میکنم و شهادت میدهم و اقرار میکنم و هرگز) انکار و نفی نمیکنم و در پنهان و آشکار و ظاهر و باطن میگویم و معتقدم) به این که یقینا تو

شَريكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ، وَأَنَّ عَلِيًّا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ سَيِّدَ الْأَوْصِياءِ ، وَوَارِثَ عِلْمِ الْأَنْبِيَاءِ، عَلَمَ الدِّينِ، وَمُبِيرَ الْمُشْرِكِينَ، وَمُمَيْنَ الْمُنَافِقِينَ، وَمِجَاهِدَ الْمَارِقِينَ امامى وَحُجَتي ، وَعُرْوَتِي وَصِراطي، وَدَليلي ومجتى، وَمَنْ لَا ائِقُ بِأَعْمَالی وَلَوْزَكَتْ، وَلَا أَرَاهَا مُنيَةً لَى وَلَوْ صَلَحَتْ الا بولايته وَالإِنْتِمامِ بِهِ وَالْإِقْرَارِ بِفَضائِلِهِ وَالْقَبُولِ مِنْ حَمَلَتِهَا، وَالتَّسْلِيمِ لِرُواتِهَا، وَأَقِرُّ بِأَوْصِيَائِهِ مِنْ أَبْنَائِهِ، أَئِمَّةً وَحَجَاً، وَأَدِلَّةً وَسُرُجَاً وَأَعْلاماً وَمَناراً وَسَادَةً وَأَبْرَاراً، وَأُومِنُ بِسِرِّهِمْ وَجَهْرِهِمْ وَظَاهِرِهِمْ وَبَاطِنِهِمْ، وَغَائِبِهِمْ وَشَاهِدِهِمْ، وَحَيْهِمْ وَمَيْتِهِمْ ، لا شَكٍّ فِي ذلِكَ ، وَلَا ارْتِيَابَ - عِنْدَ تَحَوْلِكَ وَلَا انْقِلَابَ.

اللَّهُمَّ فَادْعُنى يَوْمَ حَشْرى وَنَشْرِى بِإِمَامَتِهِمْ، وَأَنْقِذْنِي بِهِمْ يَا مَوْلايَ مِنْ حَرِّ النيران. ، وَإِنْ لَمْ تَرْزُقَنى روح : الْجِنانِ، فَإِنَّكَ أَنْ أَعْتَقْتَنِي مِنَ النَّارِ كُنْتُ مِنَ الْفَائِزِينَ.

اللَّهُمَّ وَقَدْ أَصْبَحْتُ يَوْمى هذا لا ثِقَةَ لَى وَلَا رَجَاءَ وَلَا تَجَا، وَلَا مَفْزَعَ وَلَا مَنْجا، غَيْرَ مَنْ تَوَسَّلْتُ بِهِمْ إِلَيْكَ، مُتَقَرِّباً إِلَى رَسُولِكَ

خودت خداوندی که هیچ معبودی جز تو نیست یگانه ای که هیچ شریکی برایت نیست و شهادت میدهم به این که مسلما محمد بنده و فرستاده تو توست

و علی ام امیر مؤمنان سرور اوصیاء و وارث علم انبیاء پرچم و نشانه برجسته دین و نابود کننده مشرکان و جدا کننده منافقان و جهاد کننده علیه خوارج و منحرفان

امام و پیشوا و حجت الهی) بر من و دستاویز (نجات) و راه مستقیم) و راهنما و شاه راه روشن من است و کسی که به اعمالم - هر چند پاکیزه باشد تکیه نمیکنم و به آنها مطمئن نیستم و آنها را هر چند که صالح باشند نجات بخش خودم نمی بینم جز با ولایت او و اقتدا به وجود مبارکش و اقرار و اعتراف نسبت به فضایلش و پذیرفتن این معارف از حاملان آنها و تسلیم بودن در برابر راویان آنها و به اوصیاء و جانشینانش که از فرزندان اویند به عنوان امامان و حجت های الهی) اقرار میکنم که راهبران و چراغ های تابان (هدایت و پرچم ها و نشانه های برجسته دین و سروران و نیکانند و به پنهان و آشکارشان و ظاهر و باطنشان و غائب و حاضرشان و زنده و مرده شان ایمان دارم ایمانی که هیچ شکی در آن نیست و هنگام انتقال دادنم توسط تو به جهان آخرت) هیچ تردیدی در آن ایمان نیست و هیچ دگرگونی در آن راه ندارد.

بارالها پس مرا در روز زنده شدن و محشور شدنم با امامت آنان فرا بخوان و به برکت وجودشان - ای سرور و مولای من - مرا از حرارت آتش دوزخ نجات بده، هر چند که نعمت و رفاه بهشت را روزیم نگردانی زیرا بدون شک همین قدر که مرا از آتش آزاد گردانی از پیروزمندان خواهم بود.

خداوندا امروز صبح کردم در حالی که هیچ مایه اطمینان و امید و پناه و پناهگاه و محل نجاتی ندارم جز آن کسانی که به واسطه وجود مبارک آنان به (درگاه) تو متوسل شدم در حالی که به پیامبرت محمد . سپس على امير المؤمنين السلام و حضرت زهراء

مُحَمَّدٍ، ثُمَّ عَلَى أَميرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَالزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَالْحَسَنِ، وَالْحُسَيْنِ، وَعَلَى، وَمُحَمَّدٍ، وَجَعْفَرٍ، وَمُوسَى، وَعَلَى وَمُحَمَّدٍ، وَعَلَى، وَالْحَسَنِ، وَمَنْ بَعْدَهُمْ، تُقِيمُ الْمَحَجَّةَ إِلَى الْحَجَةِ

الْمَسْتُورَةِ مِنْ وَلَكِنِ الْمَرْجُو لِلْأُمَّةِ مِنْ بَعْدِ. اللَّهُمَّ فَاجْعَلْهُمْ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَمَا بَعْدَ حِصْنِي مِنَ الْمَكَارِهِ وَمَعْقِلى مِنَ المَخاوِفِ، وَتَجني بِهِمْ مِنْ كُلِّ عَدُوٌّ ، وَطَاعْ وَبَاغِ وَفَاسِقٍ، وَمِنْ شَرِّ مَا أَعْرِفُ وَمَا أُنْكِرُ، وَمَا اسْتَتَرَ عَنِّى وَمَا أَبْصِرُ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ ، رَبِّ أَنْتَ اخِذُ بِنَاصِيَتِهَا، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.

اللَّهُمَّ فَبِتَوَلى بِهِمْ إِلَيْكَ، وَتَقَرُّبِي بِمَحَبَّتِهِمْ ، وَتَحْصِنِي بِإِمَامَتِهِمْ ، افْتَحْ عَلَى فِي هَذَا الْيَوْمِ أَبْوابَ رِزْقِكَ، وَانْشُرْ عَلَى رَحْمَتَكَ، وَ حَبَّبَنِي إِلى خَلْقِكَ، وَجَنَّبُنِي بُغْضَهُمْ وَعَداوَتَهُمْ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قدير.

اللَّهُمَّ وَلِكُلِّ مُتَوَسِّلٍ ثَوابَ، وَلِكُلِّ ذِي شَفَاعَةٍ حَقٌّ، فَأَسْأَلُكَ بِمَن جَعَلْتُهُ إِلَيْكَ سَبَبِي، وَقَدَّمْتُهُ أَمَامَ طَلِبَتِي ، أَنْ تُعَرَّفَنِي بركة يومى هذا ، وَشَهري هذا، وعامى هذا.

سرور زنان جهانیان و حسن و حسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی و حسن له و آن وجود مبارک که پس از آنان است تقرب می جویم که تو خود) شاه راه روشن هدایت را به سوی حجت غایب از نظر که از فرزندان او و مایه امید است پس از اوست برپا می داری

خدايا (وجود مبارک آنان را امروز و روزهای بعد در و جان پناه من از ناگواری ها و پناهگاهم از ترسها بگردان و به برکت آنان مرا از هر دشمن و طغیانگر و ستمگر و فاسقی نجات بده.

و همچنین به برکت وجودشان مرا از شر هر چه میشناسم و هر چه نمی شناسم و هر چه از دیدگانم پنهان است و هر آنچه میبینم و از شر هر جنبنده ای که تو ـ ای پروردگار من - صاحب اختیار اوئی نجات بده به راستی که تو بر راه مستقیمی(متن عربی این عبارت با اندکی تغییر از آیه ۵۶ سوره مبارکه هود اقتباس شده است.)

بارالها پس به برکت توسلم به تو به واسطه آنان و تقرب جستنم به محبت شان و پناهندگی ام به امامت شان درهای روزیت را امروز بر من باز کن و رحمتت را بر من بگستران و مرا محبوب خلقت گردان و از کینه و دشمنی شان مرا دور بدار که بی گمان تو بر هر چیزی بسیار توانایی

خداوندا برای هر توسل کننده ای جزا و پاداشی است و هر صاحب شفاعتی حقی دارد. پس به یمن وجود کسانی که آنان را سبب و واسطه خودم به سوی تو گرداندم و آنان را پیشا پیش درخواستم قرار دادم از تو میخواهم که خیر و برکت این روز و این ماه و این سالم را به من یاد دهی و راه هایش را بشناسانی

اللَّهُمَّ وَهُمْ مَفْزَعى، وَمَعُونَتِي، فِي شِدَّتِي وَرَخانى، وَعَافِيَتِي وَبَلائي وَنَوْمى وَيَقْظَتى ، وَظَعْني وَإِقَامَتِي، وَعُسْرَى وَيُسْرى وَعَلَانِيَتِي وَسِرِّى، وَاصْباحي وَإِمْسَائِي، وَتَقَلْبِي وَمَثْوَايَ، وَسِرَى وَجَهْري

اللَّهُمَّ فَلا تُحبني بِهِمْ مِنْ نَائِلِكَ، وَلَا تَقْطَعُ رَجَائِي مِنْ رَحْمَتِكَ وَلَا تُؤْسَى مِنْ رَوْحِكَ، وَلا تَبْتَلِنِي بِالْخِلاقِ أَبْوابِ الْأَرْزاقِ وانسدادِ مَسالِكها، وَارْتِتَاجِ مَذاهِبِهَا، وَافْتَحْ لَى مِنْ لَدُنْكَ فَتحاً يسيراً، وَاجْعَلْ لى مِنْ كُلِّ ضَنْكٍ مَخْرَجًا، وَإِلَى كُلِّ سَعَةٍ مَنْفَجَاً، إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الظَّاهِرِينَ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

خدایا آنان هم در سختی و گرفتاری و هم در آسانی و آسایشم پناه گاه و کمک منند و نیز در عافیت و بلایم و خواب و بیداری ام و در کوچ و اقامتم، و سختی و آسانی ام و آشکار و پنهانم و صبحگاهان و شامگاهانم و در انتقال و سکونم و باقی ماندنم)، و پنهان و آشکارم.

خدایا پس به یمن وجود مبارکشان مرا از عطا و بخششت نا امید مگردان و امیدم را از رحمتت قطع مفرما و مرا از رحمتت مأیوس نکن و با بسته شدن درهای رزق و روزی و مسدود شدن راه های کسب آن مرا آزمایش نکن و از جانب خود فتح و گشایشی آسان نصیبم گردان و از هر مضیقه ای راه خروجی و به سوی هر گشایش و وسعتی راه روشنی برایم قرار ده به راستی که تو مهربانترین مهربانانی و درود و رحمت خداوند بر محمد و خاندان پاک و مطهرش آمین استجابت کن ای پروردگار جهانها و جهانیان( واژه «العالمين» جمع كلمه «عالم» و کلمه اخیر به معنای چیزی است که به وسیله آن علم به وجود چیزی حاصل میشود و جهان خلقت را از آن جهت «عالم» مینامند که بر وجود خالق متعال دلالت می کند. جمع بستن این کلمه یا به جهت آن است که بر اصناف و انواع مختلف موجودات جهان هستی دلالت کند مانند عالم جمادات عالم نباتات عالم حیوانات و .... یا برای اینکه عوالم مختلف وجود را در برگیرد مانند عالم ناسوت عالم ملکوت عالم جبروت و ... و یا بر دوره های مختلف زمانی جهان خلقت دلالت کند. برخی از علمای لغت نیز به جهت اینکه جمع مذکر سالم به موجودات عاقل اختصاص دارد «عالمین» را به معنای عالم انسانها و جهانیان در نظر می گیرند، چنان چه در برخی آیات قرآن نیز به همین معنی استفاده شده، مانند آية و إن هو إلا ذكر للعالمین به همین جهت در ترجمه حاضر کلمه «العالمین» به «جهانها و جهانیان» ترجمه شد. )

دعای بیست و دوم دعای آن حضرت برای طلب گشایش و برطرف شدن غم و اندوه

با اسناد از امام رضا سلام روایت شده که فرمودند:

در کاری دغدغه و ناراحتی داشتم پدر بزرگوارم) أبو جعفر - امام کاظم - پیشم آمده و فرمودند: پسر عزیزم خدا را بخوان و ذکر یا رؤوف یا رحیم» ای خدای با رأفت و ای بسیار مهربان را زیاد بگو