خصایص نیک امام ، سرمشقی برای شیعیان

اهل بیت پیغمبر اکرم؛ یعنی ائمه اطهار مجمع خصایص نیک و منبع اخلاق حسنه و صاحب منش و سیره ای الهی هستند. پیرامون صفت و خصایص نیک امام رضا ابراهیم بن عباس میگوید

من هرگز ندیدم و نشنیدم کسی از ابوالحسن علی بن موسى الرضا با فضیلت تر باشد. من رفتاری از آن حضرت مشاهده می کردم که هرگز از کس دیگری ندیده بودم هرگز ندیدم به کسی از روی ظلم و جفا کلامی بگوید و از روی بی مهری کسی را با زبانش برنجاند ندیدم سخن کسی را قبل از آنکه گفتارش تمام شود قطع نماید در رفع نیازمندیهای مردم در صورتی که قدرت و توانایی داشت حاجت کسی را رد نمی کرد. هیچگاه ندیدم در حضور اشخاص و یا در مجالس پاهای خود را دراز کند ندیدم در جایی که هم نشینان ایشان تکیه گاهی نداشتند به چیزی تکیه دهد. هیچ وقت نشنیدم به خدمتکاران و اطرافیان خود حرف بد بزند و فحش و ناسزا بدهد. هرگز ندیدم که آب دهان خود را در حضور دیگران بیرون بیندازد. هم چنین در موقع خندیدن هرگز صدای خود را بلند نمی کرد و قهقهه نمی زد؛ بلکه همیشه لبخند داشت و تبسم میکرد همیشه در وقت خوردن غذا وقتی سفره را پهن میکردند تمام خدمتکاران خود را صدا میکرد و کنار خود می نشاند و با ایشان مشغول خوردن غذا میشد.

آن حضرت شبها کم میخوابید و صبح ها بسیار سحرخیز بود. بیشتر شبها تا صبح به عبادت میپرداخت بسیار روزه میگرفت و روزه سه روز در هر ماه را حتماً انجام میداد و میفرمود هر کس در هر ماه سه روز روزه بگیرد، مثل این است که همه عمرش را روزه گرفته باشد.

آن حضرت بسیار خیرخواه و نیکوکار بود؛ صدقه زیاد می داد؛ در شب های تاریک به طور پنهانی به اعمال خیر میپرداخت و به نیازمندان احسان میکرد.

(آن چه از فضایل اخلاقی ذکر شد قطره ای بود از دریای پر فضیلت رفتار آن حضرت اگر کسی گمان کند و بگوید مانند او را در فضل و دانش دیده است قبول نکنید. البته به جز پدران و فرزندان پاک آن حضرت که دیگر امامان معصوم بوده و از اهل بیت پیغمبر اکرم میباشند. )(1) 1. عيون الاخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۸۴ ؛ بحار، ج ۴۹ ، ص ۹۰؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ٣٦٥ ؛ كشف الغمه، ج ۳، ص ۱۵۶ ؛ مسند الرضا ، ج ۱، ص ۴۵؛ اعلام الورى، شیخ طبرسی؛ اعلام الشیعه سید محسن امین؛ وسائل، ج ۸ ، ص ۵۴۷ ؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۰۷۵ )