به عمل کار برآید

امام رضا (ع)» ... أنه ليس بين الله و بين أحدٍ قرابة، و لا ينال أحدٌ ولاية الله إلا بالطاعة. و لقد قال رسول الله «ص» لبنى عبد المطلب: «إيتونى بأعمالكم لا بأحسابكم وأنسابكم. قال الله تعالى: فاذا نُفِخَ في الصور فلا أنساب بينهم يومئذ ولا يتسائلون. فمن ثَقُلَتْ مَوازينه فاولئك هم المفلحون. و مَنْ خَفَّتْ موازينه فاولئك الذين خَسِرُوا أَنفُسَهم في جهنم خالدون ..  (سوره مؤمنون ۱۰۳٫۲۳ -  ۱۰۱،عيون أخبار الرضا (ع) ۲۳۵٫۲ : الحياه ۴۸۷٫۱) میان خدا و هیچ کس خویشاوندی نیست و دوستی خدا جز به طاعت و عمل) حاصل نمی آید پیامبر «ص» به فرزندان عبدالمطلب گفت: اعمال خود را نزد من بیاورید نه حسبها و نسبهایتان را خدای بزرگ گفته است: «فاذا نفح في الصور... چون در صور دمیده شود. دیگر در آن روز نسبی و تفاخری به نیاکان یا امید کمکی از منسوبان در کار نیست و از حال یکدیگر نخواهند پرسید که در آن روز کسانی که کفه اعمال نیک آنان سنگین باشد رستگارند. و کسانی که کفه اعمال (نیک) آنان سبک باشد خود زیان کرده اند و در جهنم جاودان خواهند ماند. اگر آدمی بخواهد که نیروهای وی رشد کند و استعدادهای او در ظرف وجودش شکوفا شود و خواسته های وی در خارج تحقق پیدا کند، ناگزیر باید از مرحله فکر تجاوز کند و به مرحله «اقدام» و «عمل» خیر و فضیلت با تصور ذهنی و فکر کردن به آنها و به سودمندی آنها تحقق پیدا نمی کند زیرا که تصور و ادراک خیر تنها یکی از عوامل تحقق یافتن خیر است و عامل اساسی چیزی جز کار کردن و کوشیدن برای رسیدن به آن نیست... آدمی از طریق کارهایی که انجام می دهد تولدی دوباره پیدا میکند بنابر این تنها وسیله برای دست یافتن به هر چیزی که آدمی خواستار رسیدن به آن است و میتواند به آن برسد، کار و کوشش و عمل است.

صص 55-54