ختم قرآن یا اندیشه در آن

مرحوم شیخ صدوق طبرسی و دیگر بزرگان به نقل از ابراهيم بن عباس حکایت کنند 

در طول مدتی که در محضر مبارک امام علی بن موسى الرضا عليه السلام بودم و در محافل و مجالس گوناگون همراه با آن حضرت شرکت داشتم هرگز ندیدم سخنی و مطلبی در مسائل دین و امور مختلف از آن حضرت سؤال شود؛ مگر آن که بهتر و شیواتر از همه پاسخ می فرمود. و در همه علوم و فنون به طور کامل آگاه و آشنا بود و نیز جوابی را که بیان مینمود در حد عالی قانع کننده بود؛ و کسی را نیافتم که از او آشناتر باشد.

همچنین مأمون در هر فرصت مناسبی به شیوه های مختلفی سعی داشت تا آن حضرت را مورد سؤال و آزمایش قرار بدهد؛ ولی امام علیه السلام در هیچ موردی درمانده نگشت و بلکه در هر رابطه ای که از آن حضرت سؤال می شد به نحو صحیح و کامل پاسخ بیان می فرمود.

و معمولا مطالب و جواب سؤال هائی که حضرت بیان می فرمود برگرفته شده از آیات شریفه قرآن بود. 

آن حضرت قرآن را هر سه روز یک مرتبه ختم می کرد؛ و می فرمود:

اگر بخواهم میتوانم قرآن را کمتر از این مدت هم ختم کنم و تلاوت نمایم ولیکن من به هر آیه ای از آیات شریفه قرآن که مرور می کنم درباره آن تأمل میکنم و می اندیشم که پیرامون چه موضوعی میباشد در چه رابطه یا حادثه ای سخن به میان آورده است و در چه زمانی فرود آمده است.

و هرگز بدون تدبر و تأمل در آیات شریفه از آنها رد نمیشوم به همین جهت است که مدت سه روز طول می کشد تا قرآن را تلاوت و ختم کنم (۶۰).