تقديم هدایا به شاعر اهل بیت
اباصلت هروی حکایت کند
روزی دعبل خزاعی شاعر اهل بیت عصمت و طهارت عليهم السلام - در شهر مرو به محضر مبارک امام علی بن موسى الرضا عليهما السلام شرفياب شد و اظهار داشت :
یا ابن رسول الله ! قصیده ای در شان و عظمت شما اهل بیت، سروده ام و علاقه مندم آن را در محضر شما بخوانم امام علیه السلام فرمود:
بخوان
سپس دعبل خزاعی قصیده خود را در حضور مبارک حضرت آغاز کرد؛ و چون به این شعر رسید (۶۴).
می بینم که حقوق و شئون اهل بیت در بین غیر صاحبانش تقسیم گشته و دست ایشان از تمامی حقوق قطع و خالی گشته است.
امام علیه السلام شروع به گریستن نمود و پس از لحظه ای فرمود:
راست گفتی ای خزاعی حقیقت را بیان کرده ای و چون دعبل این شعر را سرود
هنگامی که در تنگ دستی قرار گیرند و جهت احقاق حق خویش به غاصبین مراجعه نمایند آنها از پرداخت هرگونه کمکی امتناع می ورزند و ایشان دست خالی خواهند بود.
حضرت دست های مبارک خود را به هم می فشرد و کف دست پشت و رو می نمود و می فرمود
آری به خدا سوگند تمامی آنها را قبضه و غصب کرده اند.
و هنگامی که این شعر را خواند
همانا من در دنیا از روزگار آن وحشت داشته ام ؛ ولیکن امیدوارم بعد از مرگ به جهت علاقه و محبت به شما اهل بیت در امنیت و آسایش قرار گیرم.
حضرت فرمود:
ای دعبل ! خداوند متعال تو را از سختی ها و شداید قیامت در امان دارد.
و همین که به این شعر رسید
و قبر نفس زکیه یعنی امام موسی کاظم علیه السلام در بغداد است خداوند متعال او را در عالی ترین غرفه ها و مقامات اخروی جای داده است.
امام علیه السلام اظهار نمود:
آیا مایلی دو قصیده هم من بسرایم و بر اشعارت افزوده شود؟
دعبل خزاعی عرضه داشت:
بلی، یا ابن رسول الله ! پس حضرت رضا علیه السلام چنین سرود و قبر دیگری در طوس خواهد بود که چه ظلم ها و مصیبت هایی را متحمل شده و درونش را از زهر جفا به آتش کشیده اند که تا روز محشر سوزان است.
و خداوند، حجت خود یعنی امام زمان عجل الله تعالى في فرجه الشریف را میفرستد و تمام ناراحتی ها و اندوه ما اهل بیت را برطرف می گرداند.
بعد از آن دعبل خزاعی سؤال کرد: این قبر از چه کسی است که در طوس مدفون میگردد؟
حضرت در پاسخ فرمود: قبر خود من می باشد و طولی نخواهد کشید که طوس محل تجمع شیعیان و زوار من گردد.
پس هر کس مرا در غریبی طوس با معرفت زیارت نماید آمرزیده شود و در قیامت با من محشور خواهد شد.