شخصی از آن حضرت درباره ی گفتار خداوند عزوجل پرسید که فرموده است. او مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهُ فَهُوَ حسبه)

امام (ع) فرمود توکل درجاتی دارد یک درجه آن این است که در همه کارهای خود به خدا اعتماد کنی و به آن چه میکند خوشنود باشی و بدانی که خداوند خیر و عنایت خود را از تو دریغ نداشته است و یقین کنی که درهمه کارها حکم به دست خداست بنابراین به او توکل و امور خود را به او واگذار کن دیگر از درجات توکل ایمان به همه ی چیزهایی است که خداوند آنها را در پس پرده غیب نگه داشته است و دانش تو به آنها احاطه ندارد و تو شناخت آنها را به او واگذاشته ای و در این مورد و دیگر موارد به او اعتماد کرده ای

از آن حضرت پرسش شد که توکل چیست؟

امام (ع) فرمود این که از جز خدا نترسیم

منظور امام (ع) از توکل در اینجا همان تسلیم در برابر اوامر الهی و خشنودی به قضا و فرمان اوست (تحفة العقول ص ۴۴۳-۴۴۵ )