حدیت شریف و گرانمایه سلسلة الذهب»

اسحاق بن راهویه گفت در زمانی که امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) وارد نیشابور شدند روزی که از آنجا به سوی مأمون خارج میشدند محدثینی که در آن دیار بودند جمله فرا راه آن حضرت آمده، عرض کردند: یابن رسول ا... (صلی الله علیه و آله از میان ما میروی و ما را به حدیثی آگاه نمیسازی تا از آن بهره مند شویم؟ این در حالی بود که آن حضرت در هودجی نشسته بودند سر مبارکش را بیرون آورده و فرمود: از پدرم موسی بن جعفر (علیه السلام شنیدم که فرمود از پدرم جعفر بن محمد (علیه السلام شنیدم که فرمود: از پدرم محمد بن علی (علیه السلام) شنیدم که فرمود از پدرم علی بن حسین (علیه السلام شنیدم که فرمود از پدرم حسین بن علی (علیه السلام) شنیدم که فرمود از پدرم علی ابن ابیطالب (علیه السلام) شنیدم که فرمود: از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) شنیدم که فرمود از جبرئیل (علیه السلام) شنیدم که فرمود از خداوند عزوجل شنیدم که فرمود:

لا اله الا الله حضنى فمن دخل حصنى امن عذابي بشرطها و أنا من شروطها

كلمه لا اله الا الله حصار و جایگاه امن من است پس هر کس به در من وارد گردد از عذابم در امان خواهد بود و فرمودند این شرطهایی دارد و من خود از جمله آن شرطها هستم. و یعنی از شرطهای اقرار به کلمه لا اله الا الله اقرار به امامت و ولایت آن حضرت میباشد که اجانب خداوند متعال معین شده است و طاعتش بر همگان فرض و واجب است. (شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (عليه السلام) ج ۲ ص ۲۹۹)