طوس

گریه ی آسمان و زمین :

انگور و انار زهر آلود مأمون ستمگر کار خودش را کرد و امام مهربان و عزیز بعد از تحمل دردهای شدید و شکننده در پایان ماه صفر سال ۲۰۳ هجری در سرزمین طوس به شهادت رسید .

رسول خدا () روزی به یارانش گفته بود پاره جگر من در سرزمین طوس دفن خواهد شد. خود امام رضا (۳) نیز هنگامی که به طوس رسید به باغ حمید وارد شد روی زمین خطی کشید و فرمود: این جا تربت من است. به زودی خدای بزرگ این جا را محل رفت و آمد شیعیان و دوستان من قرار می دهد.

یک بار هم به دوستانش گفته بود: من با زهر ، مظلومانه مسموم خواهم شد و از دنیا می روم و فرشتگان آسمان و زمین بر من گریه می کنند .

سرانجام این خبرهای تلخ رخ داد و امام رضا (ع) در آخر ماه صفر، مظلومانه و غریبانه به شهادت رسید. خبر جان سوز شهادت امام رضا () مثل موج همه جا پیچید هر کس این خبر جان سوز را می شنید بر سرو سینه می زد. هیچ کس آرام و قرار نداشت. زمینیان و آسمانیان مثل ابر بهار گریه می کردند.