حضرت رضا عليه السلام و مأمون

در تمام این حوادث و وقایع که چند سال در عراق و حجاز ادامه داشت و مدعیان زیادی برای بدست گرفتن خلافت قیام کرده بودند و هر کدام برای خود لشکری فراهم آورده بودند حضرت رضا در مدینه منوره بود و از هیچ کدام این مدعیان حمایت نکرد چون هر کدام از آنها خود را مستقل میدانستند و از دیگری تبعیت نمیکردند و امام به همه آنها یکسان مینگریست و از هیچ کدام طرفداری نکرد.

از سوی دیگر مأمون هم در خراسان اقامت داشت و فضل بن سهل سرخسی همه کارها را در دست گرفته بود و هر کاری که میخواست انجام میداد باید گفت مأمون از همه جریانها بی اطلاع بود و فضل بن سهل نمیگذاشت کسی خود را به مأمون

برساند و حقایق را بگوید گاهی افرادی از خاندان او و یا کسانی که از عراق به خراسان میرفتند اطلاعاتی به او میدادند. مأمون بوسیله سرداران و رجالی که قبلاً در خانواده او رفت و آمد داشتند و او بعلت اقامت در خراسان از آنها دور شده بود از اوضاع و احوال اطلاع پیدا کرد و بر وی معلوم شد که امام رضا با هيچيك از آنها همراهی نمیکند و خود را از این حوادث دور نگه داشته است.