گناه شنیدن صداهای حرام - غنا -

ریان بن صلت گفت یک روز در خراسان به امام رضا عرض کردم آقا! از هشام بن ابراهیم عباسی شنیدم که میگفت: شما گوش دادن به غنا _ ساز و آواز و ترانه های مبتذل - را اجازه داده اید؟ آیا این سخن صحیح است یا خیر؟

حضرت فرمود او دروغ گفته و چنین سخنی درست نیست؛ بلکه حقیقت مطلب این است که او از من راجع به شنیدن «غنا» سؤال کرد. من در جواب او گفتم همین گونه که تو از من سؤال کردی یک روز شخصی

نزد امام باقر رفت و از جواز گوش کردن به غنا سؤال کرد. حضرت در پاسخ به او فرمود بگو بدانم اگر خداوند حق و باطل را از هم جدا کند، غنا جزو کدام یک از این دو است؟ آیا طرف حق است یا طرف باطل؟

آن مرد گفت جزو باطل خواهد بود.

امام هم فرمود جواز و حکمش را خودت بیان کردی؛ زیرا همین جواب و سخن تو برای پاسخ سؤالی که از من کردی کافی است که بدانی غنا باطل و حرام است.

سپس امام رضا فرمود من هم در پاسخ هشام» همین جواب را دادم. (1) . بحار، ج ۷۶ ، ص ۲۴۳ و ۲۴۲؛ بحار، ج ۴۹ ، ص ۲۶۳ ؛ فروع کافی، ج ۶، ص ۴۳۵؛ وسائل، ج ۱۲ ، ص ۲۲۷ ؛ عیون الاخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۴ ؛ مسند الرضا عليه ، ج ۲، ص ۳۵۸ و ۳۵۹ ۲. )

امام رضا فرمود: هر کس خود را از گرایش و علاقه به غنا و آواز خوانی باز دارد به عوض آن در بهشت درختی است که خداوند به باد دستور می دهد که درخت را به حرکت در آورد. آن گاه از برگها و شاخه های آن درخت صدایی دل نواز به گوشش میرسد که هرگز مانند آن را نشنیده است. پس هر کس به غنا گوش دهد و نفس و روح خود را از گرایش و علاقه به غنا باز ندارد و پاکیزه نکند از صدای دل نشین آن درخت محروم می شود. (2) وسائل، ج ۱۲ ، ص ٢٣٦ ؛ فروع کافی ، ج ۶، ص ۴۳۴ ؛ مسند الرضا ، ج ۲، ص ۳۵۸ )

بر حسب روایت فضل بن شاذ ان امام علی بن موسى الرضا فرمود:

وَ اجْتَنَابُ الْكَبَائِرِ وَهَى، أَشْتِغَالُ بِالْمَلاهِي».

از گناهان کبیره که یکی از آنها لهویات - سرگرم کردن خود به ساز و آواز و ترانه - است، اجتناب کنید.(1) 1. عيون الاخبار ال ، ج ۲، ص ۱۲۷ .)

وَ اجْتَنَابُ الْكَبَائِرِ، وَهَى الْمَلاهِي التَّى تَصَدُّ عَنْ ذَكَرَ اللَّهِ، مِثْلُ الغناء».

از گناهان کبیره دوری کنید یکی از آن گناهان لهویاتی است که انسان را از ذکر و یاد خدا باز میدارد؛ مثل غنا و ساز آواز و ترانه های مبتذل »(2) . تحف العقول، (پاسخ حضرت به مأمون درباره احکام دین.)

به روایت دیگر امام فرمود:

وَ اعْلَمْ إِنَّ الْغِنَاءُ مِمَّا قَدْ وَعَدَ اللَّهِ عَلَيْهِ النَّارِ».

بدان که ساز، آواز و ترانه از اموری است که خداوند به سبب آن به عذاب آتش وعده داده است. (3) . فقه الرضا ال ، ص ۲۸۱ ، باب ۴۵ ؛ مستدرک، کتاب ،تجارت، ابواب ما يكتسب به باب ۷۸ )

بر حسب آیه شریفه ای که خداوند در قرآن کریم بیان فرموده (4) ۴ سورة لقمان، آیه ٦ . )