تقوای ایشان

تاریخ او را پرهیزکاری بی مانند میخواند. مأمون رجاء بن ضحاک را از مرو به مدینه فرستاد تا امام را از مدینه به ایران حرکت دهد. رجاء بن ضحاک در طول سفر دائماً همراه امام بود و برخی از اسناد نشان می دهند که او به عنوان مأموری ناظر کارهای امام بود. او می گفت به مأمون گزارش داد و گفته بود:

به خدا سوگند؛ مردی پرهیز کارتر از او ندیدم و فردی را نمی شناسم که بیش از او به یاد خدا باشد(۱. همان.) دیگران هم که درباره او سخن میگفتند به این نکته عنایت داشتند که او فردی مراقب خود بود کم سخن میگفت که این خود جلوه ای از تقوا و حفظ خود از لغزش است.(. بحار، ج ۴۹، ص ۹۰.)

صص 109-108

عبادت امام رضا علیه السلام

او اسوه کامل عبودیت بود و در این راه به حدی رسید که او را عاشق عبادت معرفی کردند زیرا بسیاری از روزها در حال روزه و بسیاری از شبها بیدار و در حال تمهجد بود و در عصر او ، کسی را در این سطح و درجه نیافته بودند. 

مأمور آورنده ی امام علی از مدینه به مرو می گفت در سراسر سفر همراه و همگام با او بودم به خدای سوگند احدی را در پیشگاه خدا از آن حضرت، پرهیز کارتر و بیمناکتر و به خدا نزدیک تر ندیدم.(عيون ، ج ۲، ص ۱۸۱)

او گاهی نماز صبح را میخواند و تا طلوع آفتاب بیدار میماند و زبان به ذکر خدا و تسبیح و ستایش او داشت. و آنگاه به سجده میرفت تا وقتی که آفتاب کاملاً بر می آمد. سپس به دیدار و ملاقات مردم و یا اقدام به کار و فعالیتی می رفت و در راه مردم را موعظه میکرد هنگام ظهر تجید وضو کرده و آماده نماز میشد و به همین گونه اوقات را به دعا و ذکر و استغفار میگذراند سپس به استراحت مختصری می پرداخت.(. مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۳۹.)

سجده هایی طولانی داشت گاهی سجده را چندان طولانی میکرد که عرق چهره اش روی ریگ خاک مسجد میریخت. او در سجده گاهی پیشانی بر خاک داشت و ۱۱ زمانی صورت بر خاک و در ضمن آن با خدای خود مناجات می کرد و ذکر می گفت.(. عيون ، ج ۲.)

صص 112-111