سفره ی دسته جمعی

از جلوه های مردم دوستی امام رضا علی یکی این مسئله است که سعی داشت هرگز تنها غذا نخورد. هر کس که در دور و بر او بود به غذا دعوت میکرد.(بحار، ج ۴۹، ص ۱۰۱.) به هنگام صرف غذا دستور میداد سفره می انداختند همه افراد را از غلامان و خادمان و نیز مهمانان را بر سر یک سفره جمع می کرد و حتی میر آخور اسبان را هم بر سر همان سفره می نشاند و با آنان غذا میخورد.(. همان، ص ۱۶۴)

در شرح حالش نوشته اند که حتی در ساعات آخر عمر با اینکه از درد و رنج زهر بی تاب بود و با اینکه آفتاب عمرش قصد غروب کردن را داشت برای اینکه خدمتکاران به خاطر او دست از غذا نکشند و گرسنه نمانند دستور داد سفره گستردند و خود با همان حال نزار بر سر سفره در کنار آنان می نشست و با مشقت و زحمت چند لقمه ای بر می داشت.(. همان، ص ۲۹۹)