عشق به عبادت

امام رضا علیه السلام در زمان تولد از لحاظ جسمی قوی و درشت بود و بسیار شیر مینوشید. روزی مادرش گفت: 

یک دایه برای من بیاورید تا مرا در شیر دادن به فرزندم کمک کند. به او گفتند: مگر شیر تو کافی نیست.» فرمود: «دروغ وه نمی توان گفت، به خدا قسم؛ شیرم کم نیست، ولی قبل از تولــد فرزندم عباداتی را انجام میدادم و نوافل و دعاهایی می خواندم ولی الان عبادت و نماز و دعایم کم شده است.»(۱. همان، ص ۵)

این جریان به خوبی نشان دهنده ی شدت علاقه ی او به عبادت و راز و نیاز با خدای یکتاست او آن چنان عاشق عبادت بود که نمیخواست شیر دادن به فرزندی چون امام رضا علی، مانع راز و نیاز او باشد. 

در فضیلت این بانو عالی مقام همین بس که مادر هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت است. مادر امام علی نقل کرده که وقتی فرزندم رضاعلیه متولد شد همسرم، موسی بن جعفر علی وارد شد و او را در آغوش گرفت، سپس در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و با آب فرات کام او را برداشت و بعد طفل را به من سپرد و گفت:

ای نجمه کرامت پروردگارت بر تو مبارک باد او را بگیر که او بقیه الله» در روی زمین است.»(. رياحين الشريعه، ج ۳، ص ۲۱.)