آگاه بودن آن حضرت از شهادتش به دست مأمون و مدفون شدنش در خاک توس از دیگر معجزات آن حضرت است که از دید شاعران پنهان نمانده است:

بلی دانست آن دانای هر راز       که ناید زین سفر سوی وطن باز 

بد آگه کز جفای خصم بی باک    فتد سرو قدش در توس بر خاک

                                                                       (محمد حسین صغیر اصفهانی، همان، ص ۴۰۹)

وقتی از یثرب رو در سفر کردم      از جان شیرینم قطع نظر کردم (۲)(بدون نام)

                                                                                            (همان، ص ۶۱۵)

عبد السلام بن صالح میگوید: از امام رضا لها شنیدم که فرمود: «به زودی از روی ستم با زهر شهید میشوم و مرا جنب هارون دفن می کنند.». (۳)(عيون أخبار الرضا الله ، شيخ صدوق، ج ۲، ص ۵۷۸)

موسی بن مهران میگوید: «على بن موسى الرضا الله را در مسجد مدینه ملاقات کردم و در آن هارون خطبه میخواند آن جناب فرمودند: «آیا می دانید من و هارون در یک خانه مدفون خواهیم شد.». (۱)(عيون أخبار الرضا ، شيخ صدوق، ج ۲، ص ۵۷۷) و محمد بن عباد می گوید: «روزی مأمون به امام رضا ال عرض كرد: «إن شاء الله داخل بغداد می شویم و چنین و چنان می کنیم. امام رضا الله فرمودند: تو به تنهایی داخل بغداد می شوی.». (۲)(همان، ص ۵۷۴ )

و حک شدن نقش قدم های مبارکش روی سنگ و توسل و التجای مردم به آن:

 عیسی نفسی جز تو ندیدیم که در توس               نقش قدمش عافیت آور شده باشد (۳)(از شاعری متخلص به «شفق»)

                                                                                                          (خورشید خراسان، ج ۲، ص ۴۴۹)