منادی شهادت
سرانجام بغض و کینه و عداوت عباسیان نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت لبریز و نمایان شد و مأمون الرشید عباسی به زهر جفا، امام علی بن موسی الرضا را به شهادت رساند.
وقتی امام رضا بیمار شد مأمون فرصت را غنیمت دانست و در پس نیت شوم و شیطانی خود به عیادت امام آمد و آن حضرت را با سم بیشتری مسموم نموده به شهادت رساند.
بعضی نوشته اند: مأمون دستهای خود را به زهر آلوده کرد و با همان دستهای آلوده، آب انار را گرفت و به اجبار و اصرار به امام خوراند.
نوشته اند: قبل از ورود به منزل ،امام مأمون دست غلام خود را - با چیزی مثل موم و یا تمرهندی - به زهر آلوده کرد. وقتی به عیادت حضرت آمدند به او دستور داد آب انار را بگیرد و به امام بدهد.
بعضی دیگر نوشته اند مقداری انگور را از قبل با سوزنهای سمی آلوده به زهر کرده وقتی به عیادت امام آمد به اصرار و اجبار از آن انگور به حضرت خوراند.
درباره نوشیدن شهد شهادت و پایان عمر فرزندان پیغمبر اکرم ﷺ امام رضا فرموده است:
«مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولُ»
هیچ یک از ما از دنیا - به مرگ طبیعی - نمی رود؛ مگر این که کشته می شود. (1) ا. بحار، ج ۲۷ ، ص ۲۱۳ ؛ ميزان الحكمة، ج ۵، ص ۲۰۰ . )
وَاللَّهِ مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولُ شَهِيدٌ».
به خدا سوگند هیچ یک از ما از دنیا نمیرود مگر این که کشته شده شهید می گردد». (1) ا. عيون الاخبار، ج ۲، ص ۲۵۶ ؛ امالی شیخ صدوق، مجلس ۱۵ ، ح ۸؛ روضة الواعظين، ص ۲۵۷ . )
«أَلَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ هُ وَ قَتَلَتَهُمْ»
«بارالها! دشمنان آل محمد الله و قاتلین آنها را لعنت کن
پایان نامه این داغ و این سوگنامه ذکر اخباری است که بیانگر شهادت مظلومانه و غریبانه سلطان خراسان پادشاه قلوب عاشقان و زایران امام علی بن موسی الرضا است.
حضرت در این باره می فرماید: «إِنِّي سَأَقْتُلُ بِالسَّمَّ مَظْلُومَاً».
من سرانجام مظلومانه به زهر جفا کشته میشوم. (2) ۲ و ۳ و ۴ وسائل، ج ۱۰، ص ۹-۴۳۸؛ عیون الاخبار الرضا ال ، ج ٢ ، ص ٣-٢٦١ . )
«أَنَا مَقْتُولُ وَ مَسْمُومٌ وَ مَدْفُونُ بِأَرْضِ غُرْبِةٍ».
من با سم کشته شده در دیار غربت دفن میگردم. (3) ۲ و ۳ و ۴ وسائل، ج ۱۰، ص ۹-۴۳۸؛ عیون الاخبار الرضا ال ، ج ٢ ، ص ٣-٢٦١ . )
امام موسی بن جعفر درباره شهادت فرزند عزیز خود فرمود:
«إِنَّ ابْنِي عَلَى مَقْتُولُ بِالسَّمَّ ظُلْمَاً».
سرانجام فرزندم علی بن موسی الرضا الله به زهر ظلم و جفا به شهادت می رسد. (4) ۲ و ۳ و ۴ وسائل، ج ۱۰، ص ۹-۴۳۸؛ عیون الاخبار الرضا ال ، ج ٢ ، ص ٣-٢٦١ . )
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ بِالْأَيْدِي وَالْأَلْسُنِ».
سلام و درود بر تو ای زاده رسول خدا ای ابالحسن! لعنت خدا بر آن کسانی که تو را کشتند و با دست و زبان خود تو را آزردند