اباصلت هروی

خواجه اباصلت از راویان حدیث است که در مدینه متولد شد و در کودکی محضر سفیان بن عیینه در گذشته به (۱۹۶) را درک کرد. خواجه اباصلت مردی دنیا دیده و جهانگرد بود و از بزرگان علم فقه و حدیث آموخت و در مناظره دستی توانا داشت. از اباصلت به عنوان مردی موثق و عارف نام برده اند. دوران زندگانی امامان بزرگوار حضرت رضا علیه السلام، حضرت جواد علیه السلام و حضرت هادی علیه السلام را درک کرده است. اباصلت در روزگار مأمون به مرو آمد و چون در علم و مناظره سرآمد بود، مأمون او را نزد خود نگه داشت. پس از آنکه حضرت امام رضا علیه السلام به مرو رسیدند اباصلت به خدمت ایشان پیوست برخی او را خادم خاصه ی حضرت دانسته اند، عبد السلام اباصلت هروی متکلم و محدث بوده و روایاتی به نقل وی در کتاب عیون اخبار الرضا» آمده است.

اباصلت در لحظه ی شهادت حضرت امام رضا علیه السلام، بر بالین ایشان بوده است و حضرت وصایای خود را به وی گفته است. كتاب «وفاة الرضا از اباصلت بر جای مانده است.

گفته اند اباصلت ۴۰ سال پس از استادش سفيان بن عيينه زندگی کرده است. بنابراین سال وفات اباصلت را سال ۲۳۶ می دانند. دو مزار در ایران به اباصلت منسوب است، یکی در ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی مشهد که جایگاهی مصفا است و به خواجه اباصلت معروف است و دیگری در دروازه ی شهر ری به قم.