ابراهيم بن عباس - منشى مأمون

اجدادش اهل جرجان بودند پیش از آنکه جرجان به دست مسلمانان فتح شود در آنجا امارت داشتند در روزگار عباسیان ابراهیم و برادرش به ذوالریاستین پیوستند ابراهیم، دیوان املاک و نفقات را در سامرا بر عهده داشت و نیز منشی مأمون بود. وی شعر نیز گفته است و آثاری از او باقی است. ابراهیم بن عباس، در سال ۲۴۳ درگذشت. ابراهیم درباره ی امام علی بن موسى الرضا میگوید: «هرگز کسی را با سخنش نیازرد، هرگز کلام کسی را نیمه کاره قطع نکرد هرگز در برآوردن نیاز کسی - در حد توانش - کوتاهی نکرد در برابر دیگران هرگز پا دراز نکرد حتى تكیه نمی داد هرگز کارکنان و خدمتکاران از او ناسزا نشنیدند هرگز بوی زننده از بدنش، استشمام نشد. هرگز در خنده قهقهه سر نداد و بر سفره اش همه حتی خدمتکاران و دربان نیز می نشستند.