دعبل بن على الخزاعي
دعبل چهرهی مشهور شعر شیعی در عصر امام رضا است. وی به سال ۱۴۸ در خانواده ای فاضل و شجاع از قبیله ی «خزاعه چشم به دنیا گشود خزاعیان به دوستی آل محمد و علی شهر داند. دعبل، متکلم، شاعر، ادیب و آشنا به تاریخ عرب و طبقات شاعران بود. هارون و مأمون و معتصم را هجو کرد. عمری طولانی یافت و پیوسته در دفاع از حریم امامت و خاندان نبوت به سر می برد. این جمله ی مشهور اوست که گفت: «پنجاه سال است که چوبه ی دار خود را به دوش میکشم اما کسی نمی یابم که مرا به دار کشد. قصیده ی مدارس آیات او در شمار بهترین مدایح اهل بیت است.
دعبل قصیده ی مدارس آیات را در مرو برای حضرت امام رضا خواند. ( ← مدارس آیات )
دعبل خزاعی به سال ۲۴۶ در خوزستان درگذشت. مزار دعبل در شوش است.