معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > احکام > وصيت

ابن ابی سعيد به او گفت: از تو سؤالی می‌پرسم. حضرت فرمودند: گمان ندارم که از من بپذيری و تو از دوستان من نيستی، ولی بپرس. گفت: اگر کسی در هنگام مرگش وصیّت کند که تمام برده‌های قديمی من آزاد هستند کدام برده هايش را بايد آزاد کرد؟ حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی در کتابش می‌فرمايد: ( تا اينکه به شکل يک خوشه قديمی خرما درآمد) ، (سوره مبارکه يس، آيه 39) پس هر برده ای که شش ماه از بردگی او گذشته باشد، قديمی است و بايد آزاد شود. راوی می‌گويد: آن مرد خارج شد و فقير شد و تا زمان مرگ در فقر بود، و حتّی غذای يک شب را نداشت- خدا او را لعنت کند-!

ابن ابی سعيد مکاری بر حضرت رضا عليه السّلام وارد شد و با جسارت گفت: آيا کارت به جايی رسيده که آنچه را که پدرت ادّعا می‌کرد، ادّعا می‌کنی؟ حضرت رضا عليه السّلام فرمودند: تو را چه به اين کارها!؟ خداوند نور تو را خاموش کند و تو را فقير کند، آيا نمی‌دانی که خداوند عزّوجلّ به عمران وحی فرمود که به تو پسری خواهم داد ولی اوّل مريم را به او داد و سپس عيسی را به مريم داد؟ پس عيسی و مريم از يک ديگرند و آن دو يک چيز هستند، و من از پدرم هستم و پدرم از من، و من و پدرم نيز يک چيز هستيم. ابن ابی سعيد به او گفت: از تو سؤالی می‌پرسم. حضرت فرمودند: گمان ندارم که از من بپذيری و تو از دوستان من نيستی، ولی بپرس. گفت: اگر کسی در هنگام مرگش وصیّت کند که تمام برده‌های قديمی من آزاد هستند کدام برده هايش را بايد آزاد کرد؟ حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی در کتابش می‌فرمايد: ( تا اينکه به شکل يک خوشه قديمی خرما درآمد) ، (سوره مبارکه يس، آيه 39) پس هر برده ای که شش ماه از بردگی او گذشته باشد، قديمی است و بايد آزاد شود. راوی می‌گويد: آن مرد خارج شد و فقير شد و تا زمان مرگ در فقر بود، و حتّی غذای يک شب را نداشت- خدا او را لعنت کند-!

حَدَّثَنَا أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی الْعَطَّارُ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ یَحْیَی بْنِ عِمْرَانَ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّهْدِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ‏ دَخَلَ ابْنُ أَبِی سَعِيدٍ الْمُکَارِی عَلَی الرِّضَا فَقَالَ لَهُ أَبْلَغَ اللَّهُ مِنْ قَدْرِکَ أَنْ تَدَّعِیَ مَا ادَّعَی‏ أَبُوکَ فَقَالَ ع لَهُ مَا لَکَ أَطْفَأَ اللَّهُ نُورَکَ وَ أَدْخَلَ الْفَقْرَ بَیْتَکَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَی إِلَی عِمْرَانَ أَنِّی وَاهِبٌ لَکَ ذَکَراً فَوَهَبَ لَهُ مَرْیَمَ وَ وَهَبَ لِمَرْیَمَ عِيسَی فَعِيسَی مِنْ مَرْیَمَ وَ مَرْیَمُ مِنْ عِيسَی وَ عِيسَی وَ مَرْیَمُ ع شَیْ‏ءٌ وَاحِدٌ وَ أَنَا مِنْ أَبِی وَ أَبِی مِنِّی وَ أَنَا وَ أَبِی شَیْ‏ءٌ وَاحِدٌ فَقَالَ لَهُ ابْنُ أَبِی سَعِيدٍ فَأَسْأَلُکَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَقَالَ لَا إِخَالُکَ تَقْبَلُ مِنِّی وَ لَسْتَ مِنْ غَنَمِی وَ لَکِنْ هَلُمَّهَا فَقَالَ رَجُلٌ قَالَ عِنْدَ مَوْتِهِ کُلُّ مَمْلُوکٍ لِی قَدِيمٍ فَهُوَ حُرٌّ لِوَجْهِ اللَّهِ فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَقُولُ فِی کِتَابِهِ‏ حَتَّی عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ‏ فَمَا کَانَ مِنْ مَمَالِيکِهِ أَتَی لَهُ سِتَّةُ أَشْهُرٍ فَهُوَ قَدِيمٌ حُرٌّ قَالَ فَخَرَجَ الرَّجُلُ فَافْتَقَرَ حَتَّی مَاتَ وَ لَمْ یَکُنْ عِنْدَهُ مَبِيتُ لَیْلَةٍ لَعَنَهُ اللَّهُ‏

کارشناسان و صاحبنظران

کتاب معارفی