معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > احکام > وصيت > وصيت غير مسلمان

ياسر می گويد: از نيشابور در نامه ای به مأمون نوشتند که مردی مجوسی از دنيا رفته و هنگام مرگ وصیّت کرده است که مقدار معیّنی از ميراثش را به فقرا بدهند، و قاضی نيشابور آن را بر فقرای مسلمين به صدقه تقسيم کرده است؟! مأمون به حضرت رضا عليه السّلام گفت: آقا! شما در اين مسأله چه می فرماييد؟ امام عليه السّلام فرمود: «مجوسی به فقرای مسلمين صدقه نمی دهد، به قاضی بنويسيد که آن مقدار که از مال مجوسی به مسلمين صدقه داده است از بيت المال بردارد و به فقرای مجوس صدقه بدهد.»

ياسر خادم روايت کرد: شخصی از فرماندهان لشکر از امام رضا عليه السّلام درباره خوردن گِل سؤال کرد و گفت: پاره ای از کنيزانش گِل می خورند. حضرت ناراحت شد، سپس فرمود: خوردن گِل حرام است! مانند مردار و خون و گوشت خوک، آنان را از خوردن گِل بازدار. ياسر روايت کرده که حضرت رضا عليه السّلام روز جمعه هنگامی که از مسجد باز می گشت، بسيار عرق کرده بود و بدنش غبارآلود بود، دست ها را به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «پرودگارا! اگر با مرگ از اين گرفتاری نجات می يابم، پس در آن تعجيل فرما» (يعنی مرگ مرا برسان). و همچنين اندوهگين بود تا از دنيا رفت. ياسر می گويد: از نيشابور در نامه ای به مأمون نوشتند که مردی مجوسی از دنيا رفته و هنگام مرگ وصیّت کرده است که مقدار معیّنی از ميراثش را به فقرا بدهند، و قاضی نيشابور آن را بر فقرای مسلمين به صدقه تقسيم کرده است؟! مأمون به حضرت رضا عليه السّلام گفت: آقا! شما در اين مسأله چه می فرماييد؟ امام عليه السّلام فرمود: «مجوسی به فقرای مسلمين صدقه نمی دهد، به قاضی بنويسيد که آن مقدار که از مال مجوسی به مسلمين صدقه داده است از بيت المال بردارد و به فقرای مجوس صدقه بدهد.» علی بن ابراهيم می گويد: ياسر و ديگران از امام رضا عليه السّلام احاديث بسياری برای من روايت کرده اند، ولی من چون زمان بسيار طول کشيده آن ها را از ياد برده ام.

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِیَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ یَاسِرٍ الْخَادِمِ قَالَ‏ سَأَلَ بَعْضُ الْقُوَّادِ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ أَکْلِ الطِّينِ وَ قَالَ إِنَّ بَعْضَ جَوَارِيهِ یَأْکُلْنَ الطِّينَ فَغَضِبَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ أَکْلَ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلَ الْمَیْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ فَانْهَهُنَّ عَنْ ذَلِکَ‏ قَالَ وَ حَدَّثَنِی یَاسِرٌ قَالَ‏ کَانَ الرِّضَا ع إِذَا رَجَعَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ مِنَ الْجَامِعِ وَ قَدْ أَصَابَهُ الْعَرَقُ وَ الْغُبَارُ رَفَعَ یَدَیْهِ وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنْ کَانَ فَرَجِی مِمَّا أَنَا فِيهِ بِالْمَوْتِ فَعَجِّلْهُ إِلَیَّ السَّاعَةَ وَ لَمْ یَزَلْ مَغْمُوماً مَکْرُوباً إِلَی أَنْ قُبِضَ ع‏ قَالَ یَاسِرٌ وَ کُتِبَ مِنْ نَیْسَابُورَ إِلَی الْمَأْمُونِ أَنَّ رَجُلًا مِنَ الْمَجُوسِ أَوْصَی عِنْدَ مَوْتِهِ بِمَالٍ جَلِيلٍ یُفَرَّقُ فِی الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِينِ فَفَرَّقَهُ قَاضِی نَیْسَابُورَ عَلَی فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ فَقَالَ الْمَأْمُونُ لِلرِّضَا ع یَا سَیِّدِی مَا تَقُولُ فِی ذَلِکَ فَقَالَ الرِّضَا ع إِنَّ الْمَجُوسَ لَا یَتَصَدَّقُونَ عَلَی فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ فَاکْتُبْ إِلَیْهِ أَنْ یُخْرِجَ بِقَدْرِ ذَلِکَ مِنْ صَدَقَاتِ الْمُسْلِمِينَ فَیَتَصَدَّقَ بِهِ عَلَی فُقَرَاءِ الْمَجُوسِ‏ وَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ وَ حَدَّثَنِی یَاسِرٌ وَ غَیْرُهُ عَنِ الرِّضَا ع بِأَحَادِيثَ کَثِيرَةٍ لَمْ أَذْکُرْهَا لِأَنِّی سَمِعْتُهَا مُنْذُ دَهْرٍ وَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ وَ حَدَّثَنِی یَاسِرٌ وَ غَیْرُهُ عَنِ الرِّضَا ع بِأَحَادِيثَ کَثِيرَةٍ لَمْ أَذْکُرْهَا لِأَنِّی سَمِعْتُهَا مُنْذُ دَهْرٍ

جوان ، کارشناسان و صاحبنظران

کتاب داستان كوتاه ، کتاب معارفی